Afgelopen zomer maakten we een roadtrip door het zuiden van Frankrijk, en wat hebben we genoten! We reden over groene heuvels, langs steile kloven, door ruige berglandschappen en langs het azuurblauwe water van de Middellandse Zee. Op veel van die plekken hebben we natuurlijk ook gehiked, en dus zetten we voor jou de 3 mooiste hikes van Zuid-Frankrijk op een rij.
1. Gorges de la Jonte / Gorges du Tarn
Beginpunt: Route de Capluc, Le Rozier
Afstand: 11km (4,5 uur; loop)
GPX: download
Vanuit Le Rozier pak je de Route de Capluc de berg op. Na een paar haarspeldbochten stopt de verharde weg, dus hier kun je je auto parkeren. Dan volg je te voet de weg naar boven. Zelf vonden we de route niet altijd even goed aangegeven, dus hou je GPX-routeplanner goed in de gaten. Wij hebben het pad tegen de klok in gelopen, hierdoor heb je het mooiste stuk (de Gorges de la Jonte) als eerst, en voelde de terugweg langs een iets minder spannend deel van de Gorges du Tarn als een mooi simpel pad om terug te lopen. Vooral aan het einde van het rondje is het belangrijk goed op de kaart te letten, anders kun je het pad makkelijk uit het oog verliezen (zoals wij deden…).
Zoals gezegd loop je gedurende de eerste helft van de hike langs de Gorges de la Jonte. Je klimt in het begin een beetje, maar loopt daarna relatief vlak bovenlangs de kloof. De uitzichten langs de rotsen zijn prachtig, en als de kou uit de lucht is worden we verrast door een enorme hoeveelheid gieren die door de kloof zweven. De meegenomen verrekijker halen we snel tevoorschijn, en we merken dat er zelfs 2 verschillende soorten gieren voorbij vliegen. Van links naar rechts: De monniksgier en de iets minder zeldzame vale gier.
2. Gorges de l’Ardèche
Beginpunt: Parkeerplaats in Sauze
Afstand: 13km (4,5 uur; in-and-out (6,5km))
GPX: download
De tweede grote hike van deze regio is wederom in een kloof. Maar in tegenstelling tot de vorige hike, lopen we in de Ardèche niet bovenlangs de kloof, maar juist over de bodem van de kloof. We volgen de rivier zo’n 6,5 kilometer en klimmen en klauteren over de rotsen. De weg terug is via dezelfde route, dus je kan ook makkelijk zelf bepalen of je nog iets langer door wil lopen alvorens om te keren.
Deze route is erg goed aangegeven, dus vanaf de parkeerplaats kun je continue markeringen langs de oever van de rivier volgen. Onderweg zijn er wel wat leuke hindernissen die je mag overwinnen, zo moet je een heel klein stukje tijgeren door een laag stukje grot, en daal je af via een trap door een rotsformatie.
Tip: begin mooi op tijd aan deze hike en neem zwemkleding mee, want de temperaturen kunnen in deze regio flink oplopen. Wij waren hier eind september, en zelfs toen was het aan het eind van onze wandeling ruim 28 graden. Het water is dan een zeer welkome afkoeling!
3. Calanques Nationaal Park (vanuit Cassis)
Beginpunt: Haven van Cassis
Afstand: 10km (3,5 uur; deels loop, deels in-and-out)
GPX: download
Vanuit de haven in het centrum van het gezellige Cassis loop je eenvoudig naar de rand van het Calanques Nationaal Park. Calanquen zijn eigenlijk gewoon fjorden, zoals we ze ook uit Noorwegen en Canada kennen, alleen is de zee in Zuid-Frankrijk net iets kleurrijker! 🙂 De eerste fjord net buiten Cassis is de Calanque de Port Miou. Vanaf daar volg je de rood-wit gemarkeerde route naar de Calanque de Port Pin. Het pad is rotsachtig en af en toe stijl, dus pas goed op waar je loopt. Tussendoor natuurlijk niet vergeten om regelmatig te stoppen en van het uitzicht te genieten!
De Calanque de Port Pin heeft ook een mooi strandje waar je even lekker kunt zwemmen.
Wij eten onze broodjes echter op en vervolgen onze route. Vanaf de Calanque de Port Pin pakken we de blauwe route op, deze volgt mooi de kust zodat we nog altijd mooi ver weg kunnen blijven kijken. Zo lopen we door tot de laatste calanque van onze hike; de Calanque d’En Vau. Het uitzicht hierover van bovenaf is simpelweg magnifiek. Het strakblauwe water steekt prachtig af tegen de witte krijtrotsen, dus we eindigen de wandeling met een mooi hoogtepunt!
Vanaf hier heb je de optie om af te dalen naar het strandje op de foto, maar omdat je dan ook weer terug omhoog moet, kiezen wij ervoor om via de rood-witte route de kortste weg terug naar het dorp te pakken. Daar wacht ons naast de nodige voldoening en mooie herinneringen ook een welverdiende koude versnapering.
