Al jaren reizen we over de hele wereld, en tot twee keer toe zijn we ook al langere tijd van huis geweest. Zo reisden we in 2013 vier en een halve maand door Australië, en genoten we in 2019-2020 een half jaar lang in Zuid-Amerika, met een kort uitstapje naar Antarctica. En als je de lijn van 2013 en 2019 doortrekt, dan zul je begrijpen dat we voor 2025 alweer mochten nadenken over een nieuw avontuur. Nou staat er nog altijd het nodige op ons verlanglijstje, maar afgelopen zomer tijdens onze trip door het Noordwesten van de VS werden we min of meer verliefd op de bergen daar, en liepen we toevallig ook nog eens vlakbij de Pacific Crest Trail. Een zaadje was geplant, en na de nodige overwegingen hebben we besloten om in 2025 met zijn tweeën de Pacific Crest Trail te gaan lopen.
Wat is de Pacific Crest Trail?
De Pacific Crest Trail is een wandeling van 4.265 kilometer (2.650 mijl) door het westen van de Verenigde Staten. Je loopt vanaf de Mexicaanse grens door Californië, Oregon en Washington naar de Canadese grens. Deze ’thru-hike’ is een van de populairste wandelingen in de VS, en wordt jaarlijks door duizenden wandelaars aangedaan. Slechts 20% behaalt daadwerkelijk de eindstreep, dus ook voor ons zullen er nog de nodige obstakels het pad kruizen.
Het pad is verdeeld in 5 secties, met elk hun eigen uitdagingen. In de woestijn (Desert) zullen warmte en een eventueel gebrek aan waterbronnen een uitdaging worden. In het hooggebergte van de Sierras liggen hoogteziekte en sneeuw op de loer. Noord-Californië staat bekend om mentale uitdagingen en vragen flink wat van het doorzettingsvermogen, met veel muggen en minder spannende landschappen. Oregon is voornamelijk vrij vlak, maar heeft tegenwoordig wel veel risico op bosbranden (en dus omlopen), terwijl we vervolgens in Washington weer flinke hoogtemeters moeten maken, en vooral mogen hopen de eerste sneeuw in het najaar voor te zijn.
Hoe zijn we hier gekomen?
Al zolang als we reizen mogen we op al deze plekken ook graag mooie wandelingen door de natuur maken. Marlon en ik zijn sowieso meer van de natuur dan cultuur, en in de loop der jaren hebben we steeds langere wandelingen gemaakt. Tijdens onze reis door Peru hebben we voor het eerst een meerdaagse wandeling gemaakt (naar Machu Picchu), en sindsdien zijn we niet meer vies van een hike van 20 tot 30 kilometer.
Tijdens Corona hebben we het Pieterpad gelopen, en ook hier vaker een lang weekend achter elkaar gewandeld. Toen bleek stiekem zelfs dat je ook binnen Nederland hele mooie lange wandelingen kan maken.
Toen we langzaam begonnen te dagdromen over de mogelijkheden voor een half jaar reizen in 2025, vielen de puzzelstukjes eigenlijk best snel op hun plek. We zijn gek op de VS, zowel de prachtige natuur, het comfort van een westers land, als vriendelijke mensen. Er ligt een prachtig pad wat niet voor niets zo populair is. De meeste mensen die ‘m uitlopen doen er tussen de 4,5 en 5,5 maand over, dus dat past precies in het half jaar dat we vrij willen nemen. We zijn niet vies van een uitdaging, al realiseren we ons ook zeker dat dit vér buiten onze comfort-zone ligt. En we zijn nu (nog) fit om een fysieke uitdaging als dit aan te gaan. Ofwel, wij hebben onze invulling voor een half jaar reizen in 2025 gevonden.
En nu?
De voorbereidingen voor volgend jaar zijn al in volle gang. We hebben bijna al onze lichtgewicht uitrusting binnen, en zijn al volop in training. Minimaal 1 keer per week lopen we 20 kilometer of meer, met onze steeds zwaarder wordende rugzak. Volgend jaar zullen we alles op onze rug dragen, dus we willen ons lichaam daar nu al aan laten wennen. Bovendien gaan we volgende maand voor het eerst met onze volledige uitrusting een meerdaagse wandeling doen. Dit doen we vooralsnog in het veilige Nederland, zodat we eventueel missende zaken eenvoudig alsnog kunnen kopen. Het is de bedoeling om dan met een goede 15 kilo op de rug de Dutch Mountain Trail te lopen, een 101 kilometer lange trail door Zuid-Limburg. In september staat er als alles goed gaat een trip naar Madeira in de planning.
Dit alles moet ons klaarstomen om volgend jaar maart goed voorbereid aan de Mexicaanse grens te starten. Wij hebben er zin in!
